Blog News (فارسی)

فرخی سیستانی و شاعر لب دوخته (5)

[ادبیات] در سرزمین‌های عقب‌مانده و غیر دمکرات، خاصه در سده‌های اخیر، رابطه‌ی خاندان قدرت با مردم و نمایندگان آنان، هرگز از نوع دوستانه و زلال آن نبوده‌است. چه بسا شاعر یا نویسنده‌ای، با نزدیکی خویش به آن خاندان و یا با انجام نوعی ستایش و برکشیدن اعضای آن خاندان، همه‌ی اعتبارهای دیرین خویش را در نگاه مردم و نمایندگانشان، به کلی از دست داده یا حتی مورد نفرت آنان قرار گرفته‌است. این ذهنیت در چنان سرزمین‌هایی، آن‌ قدر قدرتمند است که وقتی انسان با چنان ذهنیت‌هایی، به رابطه‌ی هنرمندان کلامی با شاهان و حاکمان سرزمین‌های دمکرات، آگاه می‌شود، نمی‌تواند چنان حرکاتی را به سادگی مورد قبول قراردهد. حتی اگر چنین قبولی هم مطرح‌باشد، قطعاً با نوعی اکراه و احتیاط، همراه‌است. شاید اگر فرخی سیستانی و محمود غزنوی، در صد سال پیش می‌زیستند، خواندن و شنیدن چنان مدایحی از زبان فرخی نسبت به شاه غزنوی، در ذهن انسان، چیزی جز نفرت از گوینده‌ی آن سخنان، ایجاد نمی‌کرد. اما گذشت زمان، رنگ و بوی خشم و نفرت را در ما، نسبت به چنان زمام‌دارانی، به دلیل فاصله‌ی زمانی بسیار زیاد آنان با زمان حال، به کلی از میان برده‌است. گذشته از آن، ما در این روزگار، درک بهتری از شرایط اجتماعی و فردی یک شاعر و یا نویسنده‌ی چنان دورانی از تاریخ داریم و به سادگی، حکم نفرت یا محبت را نسبت به کار آنان و یا شخصیتشان، صادر نمی‌کنیم.

اضافه شده توسط عمو اروند | ۱۶:۴۷ ۹۰/۱۰/۱۸

ارسال نظر برای تمامی بازديدکنندگان، بدون ثبت نام آزاد است.
نام:
ايميل يا آدرس وبلاگ:	(لطفاً فقط يکی را وارد کنيد)
شکلک:
پيام:
	مشخصات من را نگه دار \| مشخصات من را از یاد ببر